Canım yandı telefonum çalarken
Anlamıştım, komutanım ağlarken.
Yaz sonunda tezkereni beklerken,
Getirdin ömrümün kışını oğul.
Yavrum sana yanmayan can kalmadı,
Ağlamayan hiçbir insan kalmadı.
Dizimde fer, damarımda kan kalmadı
Kuruttun gözümün yaşını oğul.
Kundaklar beledim, beşikler kurdum,
Yirmi yıl seninle avundum durdum.
Yuvamdan uçurdum, yuvanı kurdum,
Ya kime bıraktın eşini oğul?
Takdir-i ilahi böyle dediler,
Taze çiçeğimi erken derdiler,
Çınar teslim ettim tabut verdiler,
Koydular önüme na’şını oğul…